Fragment na 06/03/2021

Ki Tisa (2 Moj 30:11-34:35)

Posłuchaj:

Człowiek posiada zakodowaną potrzebę społeczności z Bogiem, jednak kiedy stara się być religijny, nie pytając Boga o Jego instrukcję, kończy się to lepieniem złotych cielców. Nieprzypadkowo Tora umieszcza historię złotego cielca jako kontrapunkt dla drobiazgowych instrukcji dotyczących budowy Przybytku-Miszkanu. Przybytek reprezentuje Bożą drogę ku duchowości. Złoty cielec reprezentuje ludzką drogę ku duchowości. Wszystkie potrzeby i pragnienia ludu Bóg znał, i już wcześniej planował sam je zaspokoić, ale w odpowiednim czasie i na Boży sposób. On oczekuje stałości naszych umysłów; wierności, która rodzi się przez wytrwanie w doświadczeniu.

Audycje z wcześniejszych fragmentów:

Fragment na 09/01/2021

Szemot (2 Moj 1:1-6:1)

Wedle rabinów, przez długi czas Izrael miał się w Egipcie dobrze, przez co znajdował się pod presją atrakcyjności cywilizacji i obyczajów społeczeństwa egipskiego. Kompromis i asymilacja mogą być o wiele większym zagrożeniem dla ludu Bożego, aniżeli prześladowanie – kiedy uświadamiamy sobie, że jednak nie należymy do dominującej kultury. Jeśli się do niej upodabniamy, tracimy to co nas wyróżnia, i Boża tożsamość się w nas rozmywa.

Wedle tradycji rabinicznej, prawdziwy Mesjasz – ostateczny Wybawca, musi być „jak Mojżesz” – pierwszy wybawca. Czy Jeszua, przedstawiony w Ewangeliach, naprawdę jest „prorokiem jak Mojżesz”?

Fragment na 16/01/2021

Waera (2 Moj 6:2-9:35)

Poprzez wydarzenia towarzyszące Exodusowi, Bóg wkracza na scenę dziejów świata i wywyższa swoje Imię na oczach narodów – wybawienie Izraela z Egiptu, jak również nasze zbawienie, jest nie tylko osobistą sprawą, ale sprawą prestiżu Boga w świecie. Kwestią Jego reputacji w oczach świata.

Każda plaga, jaka nawiedziła Egipt, nawiązywała do konkretnego bóstwa czczonego w tym kraju. Poprzez ten spektakularny sąd nad bogami czczonymi od niepamiętnych czasów w dolinie Nilu, Bóg umożliwiał także Egipcjanom wyjście na wolność z ich duchowej niewoli.

Fragment na 23/01/2021

Bo (1 Moj 10:1-13:16)

Konflikt pomiędzy Bogiem a faraonem osiąga apogeum. Każda plaga, jaka nawiedziła Egipt, nawiązywała do konkretnego bóstwa czczonego w tym kraju. Począwszy od Nilu, który miał swoich boskich

patronów, a skończywszy na bogu słońca Ra, który nie mógł rozproszyć ciemności, tak gęstych, że można było ich dotknąć. Ich prestiż został zupełnie skompromitowany, kiedy okazały się bezsilne w konfrontacji z Wszechmogącym.

Aby być dzieckiem Bożym, człowiek musi być wolnym duchowo. Pascha to radosna wieść, że wyjętych spod prawa, ciemiężonych i poniżanych niewolników, Bóg czyni swoim ludem, nazywa synami i córkami i podnosi ich do godności dzieci królewskich. Bliska obecność Pana w naszym codziennym życiu jest tym, co daje nam moc zrywania duchowych pęt.

Fragment na 30/01/2021

Beszalach (2 Moj 13:17-17:16)

Kiedy Izraelici stanęli na brzegu Morza Czerwonego, nie byli w stanie nic zrobić. Wydawało się, że wszystko jest stracone i skończy się katastrofą i kompromitacją. Izrael doszedł do punktu z którego nie było już wyjścia, nie było żadnej opcji – i wtedy Bóg dokonał najpotężniejszego i najbardziej spektakularnego aktu wybawienia.

Bóg czasem prowadzi nas z pozoru dłuższymi trasami, które mogą się wydawać stratą czasu i krążeniem w kółko. Ale On przygotowuje nas do tego, co wykracza poza zasięg naszego wzroku. Chce wykształtować w nas charakter dziecka Bożego.

W jaki sposób Nachszon, syn Aminadaba, jest typem przyszłego Mesjasza Jeszuy? 

Fragment na 06/02/2021

Jitro (2 Moj 18:1-20:23)

Wyjście z Egiptu było początkiem wędrówki ludu Bożego ku uświęceniu. Wyzwoleni spod władzy faraona, reprezentującego siły ciemności, Izraelici mieli stać się narodem kapłańskim, pod królewską władzą Boga Jedynego. Dopiero będąc wolnym, naród wybrany mógł być odbiorcą i powiernikiem Prawa Bożego i przykazań Tory. Następnie objawiono mu kształt Przybytku, w którym Pan Bóg miał znowu zamieszkać pośród ludzi. Nadanie Tory, jako „konstytucji” ludu królewskiego i kapłanów Bożych, było wydarzeniem przełomowym w odtwarzaniu przestrzeni świętości oraz przygotowywaniu Bożego zamieszkania wśród ludu.

Fragment na 13/02/2021

Miszpatim (2 Moj 21:1-24:18)

Bóg przekazał Izraelowi swoją instrukcję życia. Słowo „Tora” znaczy: „nauka, pouczenie, wskazówka”. Namiętnością  i pasją Boga Izraela jest sprawiedliwość, uczciwość i moralność; które On chce widzieć w naszym życiu – osobistym, rodzinnym i społecznym. Niezwykle szeroki i zróżnicowany zakres spraw, które przepisy Tory regulują, wskazuje, że życie dla Boga nie ogranicza się do pewnych dziedzin, albo tak zwanej sfery religijności, ale obejmuje wszystkie aspekty naszego życia i całą naszą istotę. Boża dobroć powinna napełniać każdy najmniejszy szczegół życia człowieka. Przymierze z Bogiem wymaga całego naszego serca i całkowitego naszego zaangażowania. Jego skutki dotkną każdej sfery naszego życia.

Fragment na 20/02/2021

Teruma (2 Moj 25:1-27:19)

Kiedy Izrael otrzymał objawienie na Synaju i Bóg zawarł z nim przymierze, wśród wybawionych ludzi mogła zamieszkać Boża obecność. Wtedy Bóg objawił projekt Przybytku-Miszkanu. Jego największą tajemnicą było to, że przebywała w nim ta sama chwała Boża, która tak potężnie i z taką mocą manifestowała się na górze Synaj. Miszkan stał się miejscem łączącym rzeczywistość Boską i rzeczywistość fizyczną. Dzięki niemu trawiący ogień Synaju mógł towarzyszyć Izraelowi w jego codzienności.

Dzisiaj to co reprezentował przybytek – jego piękno, znaczenie i cel – staje się w Mesjaszu naszym duchowym bogactwem, poprzez przemieniające działanie Bożego Ducha.

Fragment na 27/02/2021

Tecawe (2 Moj 27:20-30:10).

Bóg powołuje Aarona do służby arcykapłańskiej. Arcykapłan otrzymał złoty diadem, na którym wyryte były słowa: „Poświęcony Panu”. Nosząc imię Boga na swym czole, symbolicznie otrzymywał autorytet tego Imienia. Podobnie jak zaufany sługa króla, noszący sygnet królewskiego pełnomocnictwa, tak arcykapłan był Bożym ustanowionym przedstawicielem, Jego reprezentantem na ziemi. Mesjasz Jeszua jest naszym Arcykapłanem w niebiańskim Miszkanie, wykonanym nie ręką ludzką.

W jaki sposób stała (hebr.: tamid) ofiara dzienna z baranka, wskazywała na ofiarę przyszłego Baranka Bożego, którym stał się Mesjasz Jeszua?

 

Fragment na 06/03/2021

Ki Tisa (2 Moj 30:11-34:35)

Człowiek posiada zakodowaną potrzebę społeczności z Bogiem, jednak kiedy stara się być religijny, nie pytając Boga o Jego instrukcję, kończy się to lepieniem złotych cielców. Nieprzypadkowo Tora umieszcza historię złotego cielca jako kontrapunkt dla drobiazgowych instrukcji dotyczących budowy Przybytku-Miszkanu. Przybytek reprezentuje Bożą drogę ku duchowości. Złoty cielec reprezentuje ludzką drogę ku duchowości. Wszystkie potrzeby i pragnienia ludu Bóg znał, i już wcześniej planował sam je zaspokoić, ale w odpowiednim czasie i na Boży sposób. On oczekuje stałości naszych umysłów; wierności, która rodzi się przez wytrwanie w doświadczeniu.